Czy zastanawialiście się kiedyś jak będzie wyglądał świat za jakieś 20 – 30 lat? Czy czeka nas świetlana przyszłość, w której człowiek będzie miał więcej czasu dla rodziny, gdyż większość obowiązków przejmą roboty? Czy może raczej świat schyli się ku upadkowi przez degradację środowiska i wciąż postępujący postęp technologiczny?

          Na te pytania próbuje odpowiedzieć Dimitry Glukhovsky w powieści Metro 2033. Wizja przyszłości, którą przedstawia nie napawa optymizmem. Ziemia to bezludna, zniszczona planeta po wojnie nuklearnej. Ci którym udało się ocaleć mieszkają w moskiewskim metrze. Ich egzystencja przypomina los szczurów gnieżdżących się w ciasnych, ciemnych korytarzach. Ludzie próbują dostosować się do nowych warunków, ale nie jest to łatwe. Każda stacja tworzy coś na wzór małego państewka rządzącego się własnymi prawami. Niektórzy pamiętają jeszcze swoje dawne życie i z nostalgią wspominają ciepłe promienie słoneczne ogrzewające twarz czy też orzeźwiający deszcz…. Dla młodszego pokolenia, które urodziło się w metrze, to całkowicie nierealny świat znany jedynie z opowieści snutych przez starszych. Na powierzchnię nie można wyjść ze względu na zabójcze promieniowanie oraz drapieżniki czyhające na zbłąkanych wędrowców. Często są to zupełnie nowe gatunki ni to ludzi ni to zwierząt, które wyewoluowały w ciągu tych 20 lat od momentu zagłady cywilizacji.

          Postapokaliptyczna wizja świata stworzona przez Glukhovskiego robi ogromne wrażenie. Zmusza do refleksji nad sensem wyścigu zbrojeń między państwami i nad tym, do czego to może doprowadzić…. To także przykład obrazu upadku wartości moralnych. Ludzie niby się jednoczą w walce ze wspólnym wrogiem, ale w obliczu zagrożenia są zdolni do wszystkiego. Liczą się tylko zwierzęce instynkty, rządzi prawo silniejszego. Czy można przetrwać w takiej rzeczywistości?

          Sięgnijcie po Metro 2033, a także jego kontynuacje – Metro 2034 oraz Metro 2035. Książki te zostają w pamięci na długo. Zapraszamy do biblioteki!