„Wszystkie pory uczuć” to cykl czterech książek, z których każda nawiązuje do kolejnych pór roku. Bohaterkami poszczególnych powieści są kobiety zmagające się z różnymi problemami. Dzisiaj chciałabym skupić się na pierwszym tomie cyklu zatytułowanym „Jesień”.
Życie Hani z pozoru przypomina bajkę. Dzieciństwo spędza w domu dziecka, ale później los się do niej uśmiecha i poznaje przystojnego wdowca, który wkrótce zostaje jej mężem. Udaje jej się stworzyć wymarzoną rodzinę, której nigdy nie miała. Dwadzieścia lat później dochodzi jednak do wniosku, że wcale nie jest szczęśliwa. Cieniem na jej małżeństwo kładzie się postać pierwszej żony, o której mąż nie potrafi i przede wszystkim nie chce zapomnieć. Hania cały czas jest porównywana do zmarłej Katarzyny. Często słyszy komentarze, że Kasia zrobiłaby to lepiej. Nie wpływa to pozytywnie na samoocenę kobiety, u której odzywa się kompleks sieroty z domu dziecka. Czuje się przez to gorsza i nie potrafi sobie znaleźć celu w życiu. Nie pracuje, gdyż to Andrzej zarabia na cały dom. Córka Daria jest już licealistką i nie potrzebuje matki w takim stopniu jak dawniej. Hania szuka sobie zajęcia i zastanawia się nad swoją przyszłością… Aż nadchodzi jesień, ulubiona pora roku bohaterki, która wywraca jej życie do góry nogami.
Zachęcam do przeczytania powieści, gdyż jest to doskonała propozycja na długie jesienne wieczory. Pokazuje, że każda kobieta zmaga się z różnymi trudnościami, ale zawsze można znaleźć jakieś rozwiązanie. Ważnym tematem, który również pojawia się na kartach książki jest hejt wśród młodzieży. Autorka uwrażliwia czytelnika na ten niezwykle aktualny problem. Pokazuje, że trzeba wnikliwie obserwować własne dzieci, gdyż nastolatki często mają opory, aby przyznać się przed dorosłymi, że zmagają się z sytuacjami, z którymi zwyczajnie sobie nie radzą. Ważna jest wtedy właściwa reakcja rodzica, a także szkoły. Magdalena Majcher podkreśla, że bardzo istotna jest rozmowa z młodymi ludźmi i determinacja rodzica, aby się nie poddawać, gdy nastolatek nie chce z nami rozmawiać. Czasami wystarczy dać mu trochę czasu, aby był gotowy na dialog z rodzicem. Przede wszystkim trzeba dzieci wspierać, aby miały świadomość, że nie są ze swoimi problemami same. Gorąco polecam powieści z cyklu „Wszystkie pory uczuć”!