„Cukiernia pod Amorem” to sześciotomowa saga rodzinna osnuta wokół intrygującej historii średniowiecznego pierścienia.
Akcja książki toczy się w Gutowie – uroczym małym miasteczku w województwie kujawsko-pomorskim. Na gutowskim rynku prosperuje od lat znana cukiernia "Pod Amorem", której właścicielką jest wiekowa już Celina Hryć. Akcja powieści rozpoczyna się latem 1995 roku, kiedy to wnuczka seniorki rodu – Iga Hryć, studentka zarządzania – wraca na wakacje do Gutowa, by pomóc ojcu w prowadzeniu cukierni. Sprawa jest o tyle trudna, że babka Igi przeszła niedawno udar, zaś jej ojciec - długoletni wdowiec - zakochał się bez pamięci w kobiecie o złej reputacji. Na dodatek wszystkiego rozpoczyna się w rodzinie cicha wojna o majątek, co może zagrażać stabilności firmy.
Jednocześnie na rynku trwają prace archeologiczne, podczas których w podziemnym korytarzu nieoczekiwanie zostaje odnaleziony, dawno temu zaginiony pierścień na palcu niezidentyfikowanej kobiety. Taki sam złoty sygnet z wyrytymi trzema sześcioramiennymi gwiazdami ojciec przekazał niegdyś Celinie i jej bratu. Rodzeństwo ukryło rodzinny klejnot, jednak po wojennej zawierusze zniknął on bez śladu.
Ta frapująca historia pierścienia stawia przed Igą nie lada zadanie. Postanawia ona zbadać losy klejnotu i zidentyfikować tożsamość kobiety, która ostatnia miała go na palcu. Tak zaczyna się fascynująca opowieść przenosząca czytelnika w wir walk powstania styczniowego, przez obie wojny światowe i peerelowską rzeczywistość, aż do czasów współczesnych.
Czy Iga rozwikła dawną rodzinną tajemnicę? Czy przepowiednia sprzed wieków naprawdę się spełniła? Jak potoczą się dalsze losy członków rodziny Hryciów?
Zaznaczam jednak, że jeśli zaczniecie czytać pierwszy tom „Cukierni pod Amorem”, to na pewno na nim nie skończycie, bowiem nie odpowiada on na żadne z powyższych pytań. Historia rodu Zajezierskich i ich kolejnych potomków w pierwszym tomie niespodziewanie urywa się i czytelnikowi nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po kolejną część tej porywającej sagi. Każdy tom napisany jest z właściwą autorce werwą, rozdziały kończą się w najciekawszym momencie, a następne przenoszą czytelnika w inna czasoprzestrzeń. To wszystko sprawiło, że podczas czytania w moje serce zaczął wkradać się smutek, rosnący w miarę ubywania nieprzeczytanych tomów sagi, że niedługo trzeba będzie pożegnać się z bohaterami „Cukierni pod Amorem”. Zatem nie czekajcie, bierzcie książkę i zaczynajcie kolejną niezwykłą przygodę czytelniczą!